Όλες οι λέξεις στο Μ

Χαρακτηρισμός προς κάποιον. Ο βρώμικος (μτφ.) Το μούτρο

Λερώνω.

Για άνθρωπο δύστροπο, αχαΐρευτο.

Η συνάθροιση.

Μαζευόμαστε για συνάθροιση. Έντονο χαρακτηριστικό της προφοράς της λέξης είναι ο τονισμός στην προπροπαραλήγουσα.

(μτφ.) Το μικρό σε ηλικία πειραχτήρι.

Ο μαϊδανός
. Κόψι απ’του γκήπου λίου μακιδουνίσ να βάλουμι στ’ σαλάτα κι έλα να φάμι.

Απλώνω το σκοινί του αλόγου για να έχει περισσότερο χώρο ελευθερίας.

Υποτιμητική έκφραση γυναίκας.

Ανακατώνω και ταυτόχρονα πιέζω, κάτι σαν ζυμώνω.

ή μαλιοματάς: ο γλυκόλογος που κερδίζει εντυπώσεις.

  Γίνκαμι ένα μαλλιουβράσ.

Αχτένιστη γυναίκα. Κατ’ επέκταση η απεριποίητη γυναίκα.

Οι μεταξοσκώληκες.

Ο κηροστάτης, το μανουάλι.

Μικρό κατσίκι, αρνί ή μοσχάρι που το τρέφουν ειδικά, γιατί το προορίζουν για σφάξιμο. Χαϊδευτική προσφώνηση προς αγαπημένο πρόσωπο. Θαυμαστικό επιφώνημα σε ελκυστική γυναίκα.

Η γιαγιά, από τη μεριά της μητέρας. Δηλαδή η μητέρα της μητέρας.

Το τούβλο.

ή πιράτς. Ο πρόγονος της κλειδαριάς που ασφαλίζει εσωτερικά πόρτες και παράθυρα.

Μικρό σκληρό εξόγκωμα στο πάνω μέρος του χεριού και στα γόνατα.

Η πεσμένη, ώριμη ελιά. Η όψη, το πρόσωπο.

Ο βλάκας ή γενικά ο αναξιόλογος άνθρωπος.

Μαραίνομαι.

Ενοχλούμαι για την έλλειψη ενός μη αναγκαίου πράγματος. Δεν έχουμι να φάμι, του γλυκού σι μάρανι.

Αναμασώ. Συνήθως στο γ’ ενικό μαρκιέτι για την κατσίκα ή για κάποιον που μασάει τσίχλα.

Η πασχαλίτσα.